خط و الفبای فرهنگستان گیلکی
الفبای خط:
شئرگوته کس: فخر موسوی آستانه ای
منظومه : اُویی
شئرگوته کس دکلمه امره
- آویی - بخش یک
زمت: 31/46 دیخه
29 MB
- آویی - بخش دو
زمت : 31/46 دیخه
29 MB
شئرگوته کس: شیون فومنی
منظومه : گیله اوخان ، گاوِ بخش
شئرگوته کس دکلمه امره
- گاو – گیله اوخان
زمت: ۲۰/۵۷ دیخه
۱۹/۱ MB
مقاله نؤم (نام مقاله): گیلکی زبان است یا گویش و یا لهجه؟
بنویشته کس(نویسنده) : علی رضاپور
ولگ(صفحه) : 7
منظومه ی بلند کل شریف – موخوس
شاعر: مصطفی رحیم پور سیاهکلی
داستان : زندگی مشقت بار شخصی به نام کل شریف …
- دانلود بخش یک:
اندازه : ۳۰٫۴۳ دقیقه
۲۸٫۱ MB
- دانلود بخش دو:
اندازه : ۳۱٫۳۶دقیقه
۲۸٫۹ MB
منظومه ی بلند کل شریف – بخش گالشِی
شاعر : مصطفی رحیم پور
داستان : زندگی مشقت بار شخصی به نام کل شریف …
- دانلود بخش یک:
اندازه : ۲۷،۲۰ دقیقه
۲۵ MB
- دانلود بخش دو:
اندازه : ۲۷،۰۳ دقیقه
۲۴،۷ MB
گیلکی فرهنگستون زوبؤن خو کار پی بیته
فرهنگستان زبان گیلکی شروع به کار کرد
نیویسک نوم: مفاتیح الاعجاز
بینویشته کس: محمدعلی بن ابوطالب متخلص به حَزین و معروف به شیخ علی حزین-حزین لاهیجی
سده: دوازدیوم
ولگون : 221
نیویسک نوم: تذکره ی حزین
بینویشته کس: محمدعلی بن ابوطالب متخلص به حَزین و معروف به شیخ علی حزین
سده: دوازدیوم
ولگون : 135
توضیح: شامل وشتر جی سدته جی پیله کسون و دانشمندون و شعرگوتن کسی احوال ، صفویه زمت مئن.
نیویسک نوم: دیوان فیاض لاهیجی
بینویشته کس: عبدالرزاق فیاض لاهیجی
سده: یازدیوم
ولگون : 444
توضیح: فارسی شئرون دیوان.
نیویسک نوم: شعرهای گیلکی افراشته
بینویشته کس: محمدعلی راد باز قلعه ای-افراشته
ولگون : 284
نیویسک نوم: تاریخ رویان
بینویشته کس: مولانا اولیاءالله آملی
سده:
ولگون : 140
برای مشاهده ی تلفظ های فونت آن را از اینجا دانلود کنید.
پرندگان:
زرج«زاراج» : کبک
تورینگ«تحرصنگ» : قرقاول
ووشوم «وحشظم» : بلدرچین
چویین «چحضن» : لک لک
آلو «آلح» : عقاب
دال «دآل» : لاشخور
شوپره «شظپار» : خفاش
کلاگن «کالآگان» : قو
کوربی «کحربص» : جغد
گبر«گابار»: آبچلیک
گیژگال«گصژگآل» : کبوتر کوهی
پستانداران:
شآل«شإل» :شغال
ورگ«وثرگ» : گرگ
گرزه «گارزث» : موش
گل «گال» : موش بزرگ
فیوره«فؤرث» : جوجه تیغی
گونجه «گظنجث» : گوزن
شوکول«شحکحل»: موش درختی یا سنجاب
زربانیکه«زاربآنصکث» : گنجه بانو
سمیوره«سامؤرث»: سمور
شنگ «شثنگ»: سگ آبی یا سمور
این کهن بازمانده از روزگاران...
این تاج رخشان گیلان...
این شیرین ترین شهد و انگبین...
این شیواترین بیان ایران زمین...
این زیبنده ی کلام آدمی...
و این درخت کهن ، گیــــــلکی...
آری گیلـــــــــــــــــکی
زبانی بازمانده از روزگاران کهن ، زبانی که از پدران و مادرانمان به میراث برده ایم و آیندگان از ما به میراث خواهند برد
زبانی که یادگار پیشینه ای است دراز و پر افتخار...
زبانی که در گوشمان از کودکی خوانده شده و به جانمان گره خورده
زبانی که قدرش را نمیداریم و تبر به ریشه ی کهن و تنه ی تنومند زخمی اش می زنیم
زبانی که نسل جوان یا به سخن گفتنش ننگ داند و
یا پدران و مادران به سخن گفتنش منع دارند
از زخمی که بر پیکره این کهن درخت در گذر زمان آمده
و از زخمی که نا آگاهانه و آگاهانه بر پیکره ی این پیر خسته می زنیم...
آه
آه که می نالم
مینالم از ندانستن
مینالم از ستمی که بر این میراث می بریم
ستم و بیدادی که هیچ فرزندی در تاریخ بر پدر خویش مبرده
کمی بیندیشیم
این خسته از روزگار را در تاریکی گذر زمان تنها وا ننهیم ...
... که هیچ کس بر ما آفرین نخواهد گفت
پدران و مادرانی که فرزندانتان را از سخن گفتن به این دیرینه زبان باز میدارید
کسانی که سخن گفتن به این پیروز زمان را بر خود ننگ میدانید
پدران و مادرانی که یادگیری و پاسداری این زبان را بیهوده کاری می پندارید
به خدا سوگند
به خدایی سوگند که مهر فرزند و مادر را در سرشت ما نهاد
به خدایی که عشق پدر و فرزند را در سینه ی ما نهاد
به خدایی که غرور و غیرت را در جان مردمان این دیار نهاد
غروری که نگذاشت پای بیگانه به این دیار مهر و دوستی باز شود
غیرتی که خون ها از ما گرفت که خاک و دیار
ناموس و فرزند
خان و مان و ..
.. و داشته هایمان در چپاول و تاراج نامحرمان و بیگانگان نرود
به همان خدا سوگند این درخت کهن میراثی است برای ما
آن را پاسداریم
به درستی پاسداریم
و شور این پاسداشت را در سینه ی فرزندانمان بنهیم
« سخنی از دل »
دهیوپت ، ونداد شهریاران
22/5/94
6/1/1589